Όταν οι δυσκολίες γίνονται κινητήριος δύναμη για τα παιδιά

Άρθρο του προπονητή χειροσφαίρισης κ. Ευάγγελου Κώστα

Υπάρχουν φορές που ένα παιδί δεν δείχνει απλώς «δύσκολο» ή ανυπάκουο, αλλά η συμπεριφορά του φανερώνει κάτι πιο βαθύ: μια μαθησιακή δυσκολία, μια συμπεριφορική ιδιαιτερότητα ή κάποια άλλη πρόκληση που χρειάζεται προσοχή και ειδική προσέγγιση.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο ρόλος μου δεν είναι να βάλω ταμπέλες, αλλά να παρατηρήσω προσεκτικά, να κατανοήσω τις ιδιαιτερότητες του παιδιού και να αναζητήσω την καλύτερη στρατηγική για να το υποστηρίξω στην καθημερινή αθλητική του εμπειρία. Αυτό σημαίνει ότι αξιολογώ τον τρόπο που το παιδί αντιδρά, μαθαίνει και συνεργάζεται, προκειμένου να προσαρμόσω την καθοδήγηση ανάλογα με τις ανάγκες του.

Αν διαπιστώσω ότι η δυσκολία ξεπερνά τα όρια του αθλητικού χώρου, το επόμενο βήμα είναι η ειλικρινής και ήρεμη επικοινωνία με τον γονέα. Με σεβασμό και ευαισθησία, εξηγώ τις παρατηρήσεις μου, επισημαίνω τις ανάγκες του παιδιού και εισηγούμαι, όταν χρειάζεται, τη συμβολή ενός ειδικού, όπως ψυχολόγου, παιδοψυχιάτρου ή ειδικού παιδαγωγού. Η επικοινωνία αυτή δεν έχει στόχο να δημιουργήσει φόβο ή αμφιβολία, αλλά να ανοίξει ένα κοινό πλαίσιο κατανόησης και συνεργασίας.

Η συνεργασία γονέα – προπονητή – ειδικού είναι καθοριστική για την ολιστική ανάπτυξη του παιδιού. Ο γονέας παρέχει πληροφορίες και το πλαίσιο της καθημερινής ζωής του παιδιού, ο προπονητής προσφέρει καθοδήγηση και υποστήριξη μέσα από τη συνήθη αθλητική πρακτική, και ο ειδικός παρέχει επιστημονική καθοδήγηση και εξατομικευμένες στρατηγικές. Μέσα από τη συνεργασία αυτή, το παιδί έχει τις καλύτερες δυνατές ευκαιρίες να ξεπεράσει δυσκολίες και να αξιοποιήσει τα ταλέντα του.

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα επιτυχημένων αθλητών που αντιμετώπισαν δυσκολίες αλλά κατάφεραν να διαπρέψουν. Ο Μάικλ Φελπς, ο πιο πολυβραβευμένος Ολυμπιονίκης, είχε διαγνωστεί με ΔΕΠ-Υ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητας). Ο Τάιγκερ Γουντς μίλησε για την τραυλότητα που ξεπέρασε με πειθαρχία και επιμονή. Ο Λιονέλ Μέσι, ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές στον κόσμο, αντιμετώπισε αναπτυξιακές διαταραχές ύψους στην παιδική του ηλικία και έπρεπε να υποβληθεί σε θεραπεία για να φτάσει στο μέγιστο της φυσικής του ικανότητας. Η Σερένα Ουίλιαμς ξεπέρασε οικονομικές δυσκολίες και κοινωνικές προκλήσεις μεγαλώνοντας σε περιοχές με περιορισμένες ευκαιρίες για αθλητισμό. Αυτές οι ιστορίες δείχνουν ότι με συνεχή στήριξη, συνεργασία και πίστη στις δυνατότητες, οι δυσκολίες δεν αποτελούν εμπόδιο, αλλά κίνητρο για μεγαλύτερη προσπάθεια και εξέλιξη.

Το σημαντικό είναι να θυμόμαστε όλοι – γονείς, προπονητές και ειδικοί – ότι το παιδί χρειάζεται πάνω απ’ όλα κατανόηση, ενθάρρυνση και πίστη στις δυνατότητές του. Η σωστή συνεργασία και η συνεχής επικοινωνία εξασφαλίζουν ότι κάθε παιδί μπορεί να νιώσει ασφαλές, να αναπτύξει τα ταλέντα του και να χαρεί τη συμμετοχή στον αθλητισμό, παρά τις προκλήσεις που μπορεί να αντιμετωπίζει.