Καθοδηγώντας τα «δύσκολα» παιδιά με σεβασμό στη μοναδικότητά τους
Άρθρο του προπονητή χειροσφαίρισης κ. Ευάγγελου Κώστα
Κάθε παιδί που έρχεται στην προπόνηση κουβαλά μαζί του τον δικό του χαρακτήρα, την ιδιοσυγκρασία του και τον ιδιαίτερο τρόπο που βλέπει τον κόσμο. Ο ρόλος μου ως προπονητή δεν περιορίζεται στο να διδάξω τεχνικές ή τακτικές· επεκτείνεται στην ικανότητα να αναγνωρίζω αυτά τα μοναδικά χαρακτηριστικά και να τα αξιοποιώ έτσι ώστε να βοηθήσω το παιδί να εξελιχθεί, τόσο ως αθλητής όσο και ως άνθρωπος.
Ένα παιδί με ζωηρή και εκδηλωτική προσωπικότητα μπορεί να γίνει ο κινητήριος μοχλός ενέργειας για την ομάδα, αρκεί να το καθοδηγήσω ώστε να διοχετεύει θετικά τον ενθουσιασμό του. Αντίστοιχα, ένα πιο ήσυχο και εσωστρεφές παιδί χρειάζεται ενθάρρυνση και προσωπική στήριξη για να βρει τη φωνή του μέσα στο γήπεδο. Με αυτόν τον τρόπο, κάθε στοιχείο του χαρακτήρα μετατρέπεται σε δυνατό σημείο, αντί να θεωρείται εμπόδιο.
Η πειθαρχία δεν διδάσκεται μέσα από αυστηρότητα ή φόβο. Προτιμώ τη συνέπεια, το παράδειγμα και τη δημιουργία ενός σταθερού πλαισίου κανόνων που τα παιδιά κατανοούν. Εξηγώ πάντα το «γιατί» πίσω από κάθε κανόνα, ώστε οι αθλητές να καταλάβουν ότι η πειθαρχία δεν μπαίνει εμπόδιο, αλλά προσφέρει ασφάλεια και δυνατότητα να ξεδιπλωθεί το ταλέντο τους· τους επιτρέπει να λειτουργούν με αυτονομία, υπευθυνότητα και σεβασμό.
Όταν κάποιο παιδί είναι πιο δύσκολο, ανυπότακτο ή ανυπάκουο, δεν το βλέπω ως «πρόβλημα», αλλά ως ευκαιρία για βαθύτερη κατανόηση. Προσπαθώ να ανακαλύψω τι κρύβεται πίσω από τη συμπεριφορά του και προσαρμόζω την προσέγγισή μου ανάλογα:
Αν το παιδί ζητά περισσότερη προσοχή ή επιβεβαίωση, του δίνω χώρο να εκφράσει τον ενθουσιασμό του και τον αναγνωρίζω δημόσια μέσα στην ομάδα.
Αν έχει δυσκολία στην έκφραση ή νιώθει αβεβαιότητα, του παρέχω καθοδήγηση με υπομονή, μικρά βήματα και ενθάρρυνση ώστε να αποκτήσει αυτοπεποίθηση.
Αν εμφανίζει χαμηλή αυτοεκτίμηση, ενισχύω την πίστη του στις ικανότητές του μέσω προσωπικών στόχων και θετικής ανατροφοδότησης.
Μέσα από προσωπική επικοινωνία, καθοδήγηση και εφικτούς στόχους, το παιδί μαθαίνει να κατευθύνει την ενέργειά του με δημιουργικό τρόπο, μετατρέποντας τις προκλήσεις σε ευκαιρίες ανάπτυξης.
Ο τρόπος εργασίας μου με τα παιδιά επικοινωνείται πάντα στους γονείς, ώστε να υπάρχει κοινό πλαίσιο κατανόησης. Οι γονείς μπορούν να με ενισχύσουν με την κατάλληλη επικοινωνία για πιθανά θέματα που βιώνει το παιδί – όπως πένθος, χωρισμός γονέων ή άλλες δυσκολίες – ώστε να στηρίξω το παιδί ανάλογα και με συνέπεια.
Η συνεργασία προπονητή – παιδιού – γονέα είναι κρίσιμη. Όταν χτίζεται εμπιστοσύνη και ανοιχτή επικοινωνία, τα παιδιά νιώθουν ασφαλή, κατανοητά και ενθαρρυμένα. Έτσι, το γήπεδο γίνεται όχι μόνο χώρος άθλησης, αλλά και σχολείο ζωής, όπου καλλιεργούνται αξίες, σχέσεις και δεξιότητες που θα συνοδεύουν τα παιδιά σε κάθε βήμα τους.
